فهرست :

فصل اول:

1- معرفي سيستم PROCONT ROL P

1-1- سيستم عيب يابي

2-1- دستگاه POS

2- تجهيزات كنترل و ابزار دقيق

الف- مدول ورودي آنالوگ

ب- مدول ورودي ديجيتال

ج- مدول ورودي سپكنال آنالوگ

د- مدول خروجي ديجيتال

هـ – مدول كنترل آنالوگ و ديجيتال

3- رابط هاي استاندارد

4- سيستم انتقال اطلاعات

1-4- شاهراه ارتباطي

2-4- باس ايستگاه

3-4- ساختار تلگرام

5- سيستم ايمني و حفاظتي قابلبرنامه ريزي

6- سيستم مهندسي، طراحي و سرويس EDS

فصل دوم:

معيارهاي ارزيابي و اولويت بندي

اتاق كنترل مركزي

پانل كنترل واحد (UCB)

سيستم انتقال اطلاعات و مدارهاي واسط (باس و شبكه)

سيستم هاي جنبي و پشتيبان DES

مشخصه هاي سازندگان

مشخصه هاي ساختار سيستم هاي بررسي شده

اختصاص امتياز براي معيارهاي ذكر شده

بررسي سيستم هاي بررسي شده از نظر فني

مزاياي ABB

فصل سوم

سيستم هاي كنترل گسترده Des

1-3- با  مقدمه، تعريف و تاريخچه

2-3- كنترل گسترده

سيستم هاي كامپيوتر مركزي دوگانه

الزامات اساسي در سيستم كنترل گسترده

طراحي ورودي و خروجي

1- الزامات ورودي و خروجي

2- روش هاي ورودي و خروجي

واحد كنترل محلي

زبان هاي برنامه نويسي كنترلي

واسطه هاي اپراتور

نظارت پروسه

كشف موارد غير عادي

كنترل فرايند

ثبت نتايج فرايند

عمليات معمول در واحد LCU در ايستگاه هاي جديد

اعلام كننده هاي هوشمند

انتخاب مولفه هاي ايستگاه

فصل چهارم:

معرف نرم افزار شبيه سازي DCS

برنامه نويسي به روش شيء گرا

الف- اشياء

ب- كلاسها

ج- وراثت

دلايل استفاده از روش شيء گرا

تسهيل و نگهداري

بهره گيري از حالت هاي عمومي

كم كردن پيچيدگي

طراحي نرم افزار

شرح نرم افزار

چگونگي استفاده از برنامه

محاسبات و كنترل فرايند سيستم

صفحه هاي نمايشي اپراتور

صفحات نمايشي برنامه

گرايش هاي آماري

شرح بعضي جزئيات

تعريفل توابع عملياتي مورد استفاده در برنامه

توابع ايجاد كننده خروجي هاي Plant

معرفي نرم افزار شبيه ساز DCS:

اين برنامه به زبان MATLAB نوشته شده و هدف آن شبيه سازي يك سيستم كنترل گسترده (DCS) مي باشد. اين بسته نرم افزاري در محيط Windows اجرا مي شود. روش نوشتن و اجراي آن تا حد زيادي به طريقه برنامه نويسي شيء  گرا (object-oriented programming) بوده و از لحاظ اجرايي به صورت event- driven مي باشد. بنابراين در اينجا به طور مختصر در مورد برنامه نويسي شي‌ء گرا توضيحاتي را ارائه مي كنم تا آشنايي بيشتري با ساختار داخلي نرم افزار حاصل گردد. البته واضح است كه اين بررسي تنها در حد يك معرفي ساده بوده و بسياري از جنبه هاي اصلي و مهم روش شيء گرا را در بر نمي گيرد.

1-4: برنامه نويسي به روش شيء گرا

1-1-4- مقدمه:

امروزه روند گرايش به برنامه نويسي به روش شي‌ء گرا رو به افزايش مي باشد. بسياري از سيستم ها با استفاده از روش برنامه ريزي شيء گرا توسعه يافته اند. آمار و ارقثام صحت بسياري از ادعاهاي موجود د راين مورد از توسعه نرم افزار را ثابت مي  كند. تعداد زيادي از شركت ها در حال بررسي اين تكنولوژي بوده و در حال تحقيق روي مفاهيم آن در مورد محصولات خود روش هاي توسعه آنها مي باشند. اين بخش به طور اختصار به بررسي اشياء مي پردازد. آنچه در پي مي آيد يك روش منحصر به فرد نيست. بلكه مجموعه اي از آراء و نظرياتي است كه حاصل تلاشهاي فراوان افراد زيادي در اين زمينه مي باشد.

2-1-4: برنامه نويسي به روش شيء گرا چيست؟

ايده برنامه نويسي به روش شيء گرا در اواخر دهه 1980 و اوايل 1990 مطرح گرديد.

همانطور كه ذكر شد، افراد زيادي در اين زمينه كاركرده اند كه همگي آنها در يك سري از مفاهيم كلي با هم توافق دارند اما در واقع متخصصان نرم افزار به طور دقيق با هم در مورد آنچه كه يك برنامه شي گرا را مي سازد موافق نيستند. در اين بخش ما تعريف آقاي WEGNER  را بر مي گزينيم. طبق اين تعريف هر زبان برنامه نويسي كه شامل سه مفهوم زير باشد شي‌ء گرا ناميده مي شود.

1-اشيا (object)

2-كلاسها (classes)

3-توارث (inheritance)

يك سيستم نرم افزاري در صورتي شي‌ء گرا ناميده مي شود كه بااستفاده از اين سه مفهوم طراحي و اجرا شود. يك برنامه شيء گرا عبارت است از يك يستم نرم افزاري كه اجزاي آن اشياء باشند. محاسبه و اساس ايجاد اشيا جديد و ارتباط بين آنها انجام مي گيرد. در واقع آن دسته از روش هاي طراحي كه از اين سه مفهوم استفاده نمي كنند، تمامي قدرت برنامه ريزي شيء گرا را در اختيار طراح قرار نمي دهند. حال به بررسي مختصر هر يك از مفاهيم فوق مي پردازيم.

الف- اشياء:

شيء اصلي ترين مولفه برنامه ريزي شي‌ء گرا مي باشد. هر شيء توسط خواص مخصوص به خود و نيز مجموعه عملياتي كه مي تواند انجام دهد، مشخص مي شود خواص مذكور مي توانند در اثر كاربرد عمليات مورد نظر تغيير كنند. منظور از عمليات درواقع همان (methods) مي باشد و از طريق فرايند پيام دهي (missaging) به كار گرفته مي‌شوند.

پيامي كه به يك شيء فرستادهمي شود نام يك روش و نيزليستي از آرگومانهايي كه هر كدام به نوبه خود يك شيء را نامگذاري مي كنند مشخص مي كند پيامي كه توسط يك شيء دريافت مي شود باعث مي شود كه كد مربوط به روشي كه نام آن در پيام آمده است، توسط پارامترهاي صوري آن كه به مقادير متناظر در ليست آرگومان وابسته است، اجرا مي شود. پردازش يك پيام توسط شي دريافت كننده ممكن است منجر به تغيير حالت شود، يعني تغييري در يك خاصيت اشيا گيرنده پيام و يا فرستادن پيام به خودش يا اشياء ديگر.

مي توان با يك ترتيب نه چندان خوب فرض كرد عمليات پيام دهي مشابه فراخواني تابع در برنامه هاي پروسه اي مي باشد. با اين تفاوت كه هدف روش مذكور ناشي از پيام دهي اينست كه حالت داخلي يك شيء را تصحيح كند. نه اينكه آرگومانهاي آن را تغيير دهد و آنها را برگرداند. همچنين ممكن است يك شيء به خود نيز يك پيام ارسال كند.